ն.

ՎԱՐԱԿԵՄ ՎԱՐԱԿԻՄ. ἑμπλέκω implico συνέχω contineo, comprehendo φύρομαι misceor συμφύομαι simul plantor, nascor. Պարաւանդել. պարանել. կապել կաշկանդել. շուրջ պատել պաշարել. ըմբռնել՝ իբր պառականօք. պնդել որպէս վարակօք. կր. ըմբռնիլ. շաղիլ. զգածիլ. համակիլ. պատատիլ. պատտղիլ. պիւրքմէք, սարմագ. եւ այլն.

Ընչիցն ծառայ կապանս վարակէ զանձամբ։ Իբրեւ զբազում չարեաց պարտական վարակեն ի դժուարարձակ շղթայս։ Գելոցօք վարակել եւ խորտակել։ ԿԱպեաց զսպանօղն զհերովդդէս՝ զանդամս նորա որդամբք վարակելով. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 26։ Պիտ.։ Յհ. կթ.։ Ոսկիփոր.։)

Վարակեսցին տոռամբք տնանկութեան։ Ցաւօք վարակեալ եմ։ Զփայտն խեղաթիւր, եւ ոստովք վարակեալ։ Որ ելանէ ի թիւր ճանապարհ, նովին վարակեսցի. (Յոբ. ՟Լ՟Զ. 8։ ՟Զ. 14։ Իմ. ՟Ժ՟Գ. 13։ Առակ. ՟Ժ՟Ը. 18։)

Որպէս վարակեալ ինչ շղթայիւք։ Ամենայն ցաւօք վարակեալ։ Ոչ վարակեալ ամենայն ախտիւք։ Մախանօք վարակեալ։ Անհաւատութեամբ վարակեալ։ Վերջին աղքատութեամբ մտաց վարակեալ։ հՈգովք վարակեալ անհանգիստ. (Պիտ.։ Ոսկ. փիլիպ.։ Փարպ.։ Լծ. ածաբ.։ Իգն.։ Սարգ. յռջբ. եւ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Թ։)

Մի՛ առ այս մտածութիւն բնաւ վարակիր։ Յայլ փափագումն վարակիք. (Շ. յկ. ՟Դ։ Շ. ՟ա. յհ. ՟Ի՟Բ։)

Նոյն մախանացն ծառայ, որով դուդ վարակիս։ Որոց (արարածոց) տռփանօք վարակեալ մարդիկ. (Լմբ. ատ. եւ Լմբ. իմ.։)