Վերահաճիմ

ձ.

ՎԵՐԱՀԱՃԻԼ. Տիրապէս հաճիլ. կամակար յանձն առնուլ.

Վերհաճեցաւ զիջանելով՝ ծառայի զկերպարան զգենուլ ի կուսին. (Զքր. կթ.։)