vn.

cf. Վերակնեմ.

չ.

ՎԵՐԱԿՆԱՐԿԵՄ ՎԵՐԱԿՆԵՄ. Ի վեր ակնարկել, ամբառնալ զաչս յերկինս.

Վերակնարկելով քեզ բարերարի՝ յանակնկալս կենաց վհէ արտաբերել ի լոյս անձկալի. (Նար. ՟Ի՟Զ։)

Այլ յուսով վերակնարկեմ քեզ, որ պետրոսի ձգեցեր յօգնութիւն զձեռն. (Գանձ.։)

Կորացեալքն թիկամբք՝ վերակնեն ի բարձունս։ Ոչ կարացի վերակնել յարեգակն արդարութեան։ Ոչ տայ թոյլ վերակնել ի պատուիրանս աստուծոյ. (Սարկ. աղ.։ Սարգ. յռջբ.։ Խոսր. պտրգ.։)

Վերակնել յաստուածգիտութեան լոյս։ Յորս սակաւ ինչ կարէ վերակնել իմանալի մարդն իւր աչօքն միայն։ (Սկեւռ. ես.։ Վրդն. երգ.։)

Յոր վերակնեալ առաքելոց։ Ի քեզ վերակնեալ յաւէտ հայեսցի՝ միշտ նկատօղ ակն համայնի։ Ոչ վերակնեալք յօրէնս տեառն. (Շար.։ Գանձ. Արծր. ՟Բ. 6։)