hy    |   fr

Տրէզ, տրիզի

s.

hem.

adj.

Կար. կարուած. զօդ եւ եզր. ժապաւէն. տէրզ, թիրիզ.

Զոսկեճամուկն. տրէզն է խայտիւն յուս եւ ի կուրծս. (Գէ. ես.։)