Փայլածող

adj. s.

cf. ՓԱՅԼԱԾՈՒ (մոլորակ).

Արուսեակ՝ զաստղիկ, եւ փայլածօղ՝ զհերմէս. (Փիլ. ՟ժ. բան.) (յն. եւս՝ լինի ա. եւ գ) στιλβός, -ή, -όν fulgidus, -a, -um;
fulgens.