cf. Փայլատակեմ.
եւ ն. ἁστράπτω fulguro ἑκλάμπω effulgeo. Փայլել. փայլատակել. ճաճանչել. նշողել. լուսափայլել՞ պայծառ. ծագել. շողալ. շողշողել. ցոլանալ. եւ Ցոլացուցանել. փալփլիլ, կածկըտալ.
Ոգիս զօրէ իբրեւ ի միջօրէոջ ամենայն շուրջ լուսաւորեալ եւ փայլակեալ։ Ի հրոյ յապականացուէ ապականացու լոյսս փայլակէ։ Լուսոյ աղամողումն, զոր աստեղքն փայլակեն. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Փայլակեսցէ նեղեալն, եւ որոտասցէ հերձեալն. (Առ որս. ՟Է։)
Փայլակեսցէ լոյս ձեր առաջի մարդկան. (Կիւրղ. գանձ.։)
Մեծին ծագմամբ չփայլեն այլում, մինչ փայլակէ լոյսն անպատում. (Շ. յիշ. առակ.։)
Փայլակէր ի թուփն (մորենւոյ) հուրն։ Փայլակեսցէ սուր թագաւորի։ Քրիստոսիւ ապա փայլակեցելոյ՝ եմուտ արդարացուցիչ շնորհ։ Զի եւ փայլակեցելումն լուսոյ ճառագայթեալն իմասցի լոյս։ Լոյս ի լուսոյ փայլակեալ. (Պրպմ.։)
Փայլակեալք ի ներքոյ արեգական, որպէս յայնժամ տէրն ի լերինն այլակերպեցաւ. (Մաքս. ի դիոն.։)
Լռութեամբ (լեզուիդ՝) ձեռն քո ստաբանութիւն քարոզէ, շուրջ փայլակեալ ( περιαστραπτομένη ) ի մատանեաց ականց. (Բրս. ընչեղ.։)