ՕԺՆԴԱԿ ՕԺՆԴԱԿՈՒԹԻՒՆ. cf. ՕԺԱՆԴԱԿ, եւ այլն։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | օժնդակութիւն | օժնդակութիւնք |
| accusatif | օժնդակութիւն | օժնդակութիւնս |
| génitif | օժնդակութեան | օժնդակութեանց |
| locatif | օժնդակութեան | օժնդակութիւնս |
| datif | օժնդակութեան | օժնդակութեանց |
| ablatif | օժնդակութենէ | օժնդակութեանց |
| instrumental | օժնդակութեամբ | օժնդակութեամբք |