adj.

Առաւել ռմկ. իբր. Հէգ, ողորմելի. խեղճ.

Այսպէսէ ողորմածութիւն, եւ այսպէս պարտ է առնել աղքատացելոց խղճաց. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)

s.

ԽԵՂՃ խըղճի. գ. cf. ԽԻՂՃ (մտաց).

Խեղճ ունել ոչ այլում լծակից լինել յաղագս ճշմարտութեանն. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)

Դաւիթ իմացեալ զխեղճ մեղացն։ Խեղճ յանցանաց իմոց հեղձուցանէ զիս հանապազ. (Սեբեր. ՟Զ։ Մանդ. ՟Ա։)

Իւր խեղճ հարկանէ զմիասն. (Ոսկ. ես.։)

Չի՛ք նոցա խեղճ կամ խեթ յետ մկրտութեան յօրինաց անտի։ Նա արդարացուցանէ զիս ի մէջ խղճի եւ խեթի. (Եփր. հռ. եւ Եփր. ՟ա. կոր.։)

Զխեղճս յանձանց ի բաց կորզեսցուք. (Նանայ.։)

Աստուած եդ ի մեզ զխեղճ մտացն անվրէպ յանդիմանիչ. Զի քան զամենայն օրինակս խրատու հզօրագոյն է։ Որ ոչ գիտէր զանձին խեղճ։ Խեղճ մտացն չտայր թոյլ. (Մխ. երեմ.։)

Ունելով ի ներքս զխեղճ մտացն չարչարէր զմարդն յուտելն զպտուղն. (Ոսկիփոր.։)

Նոցին իսկ խեղճի (կամ խըղճի) մտաց թողից. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 4։)

ԽԵՂՃ որպէս Խիճ կամ ցաւ սրտի.

Յոյժ խեղճ էր նոցա (հրէից չարաց) ծնանել կուսին. (Եփր. համաբ.։)