vicarship, vicarage;
possession of a chair, succession to a dignity.
Ունելն զիշխանութիւն իրիք աթոռոյ. գահակալութիւն. եւ Յաջորդութիւն, կամ փոխանորդութիւն.
Յաղագս աթոռակալութեանն Սահակայ։ Յեօթներորդում ամի աթոռակալութեան սորա. (Խոր. ՟Գ. 32։ Յհ. կթ.։)
Հանդերձեալ էք զանուանակցութիւնդ եւ զաթոռակալութիւնդ (ճշմարտին Էմմանուէլի) ոչ միայն օրինակաւ կոչել, այլ եւ արդեամբք եւ ճշմարտութեամբ. (Շ. թղթ.։ ՟Յոքն. Աթոռակալք, գահակալք.)
Աթոռակալութեանց նախագահից. (այս ինքն պատրիարգաց). (Նար. ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աթոռակալութիւն | աթոռակալութիւնք |
| accusatif | աթոռակալութիւն | աթոռակալութիւնս |
| génitif | աթոռակալութեան | աթոռակալութեանց |
| locatif | աթոռակալութեան | աթոռակալութիւնս |
| datif | աթոռակալութեան | աթոռակալութեանց |
| ablatif | աթոռակալութենէ | աթոռակալութեանց |
| instrumental | աթոռակալութեամբ | աթոռակալութեամբք |