adj.

auricular;
that has heard;
that is heard;
— վկայ auricular witness;

adv.

յականջալուրս, auricularly;
յականջալուրս լսել, to hear with one's own ears;
յականջալուր գալ, to be heard.

adj. adv.

Ականջօք լսօղ՝ եւ լսելով. ի լուր ականջաց. ի լրոյ. գուշազըլա իշիտէն, վէ իշիտէրէք.

Ոչ զինքենէ ճառէ գոլ ականատես եւ ականջալուր՝ որ ի Քրիստոսէ նշանքն եւ վարդապետութիւնքն. (Կիւրղ. ղկ.։)

Ականատես եւ ականջալուր (յն. տեսութեամբ եւ լսողութեամբ) արդարն բնակեալ ի մէջ նոցա. (Բ. Պետ. ՟Բ. 8։)

Յառաջագոյն ականջալուր լսէի զքէն։ Իրքն նորք եւ չքնաղք, որք եւ ոչ յականջալուր երբէք եկեալ էին ի նախնեաց. (Լծ. կոչ.։ Ոսկ. մ. ՟Ա. 3։)

Իրք նոր եւ չքնաղ էին, որք եւ յականջալուրս երբէք չէին լուեալ. (Շ. մտթ.։)

Ոչ յականջալուրս լսել, այլ՝ աչօք իսկ տեսանել։ Զոր յականջալուրս լուեալ զգործոց մերոց՝ ոչ հաւատային։ Զայս նա բնաւ եւ յականջալուրս ընկալաւ (այս ինքն չընկալաւ, կամ իբր չլսելոյ արար) (ԳԷ. ես։ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ե։ Լաստ. ՟Ի՟Բ։)

Մին աչօք իսկ երեւի, եւ միւսն յականջալուրս պատմի հեռաւորաց։ Յականջալուրս լսիցին. (Ոսկ. ես.։)

adj.

Ականջօք լուեալ ինչ. անկըճով լսուած. գուլազըլա իշիտիլմիշ.

Չէ՛ ականջալուր ... պատրաստեալ փառքն. (Երզն. քեր.։)

Որք զի յականջալուրս իբր ի տեսիլ աչացն հաւատասցեն. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ա։)

ԱԿԱՆՋԱԼՈՒՐ ԼԻՆԵԼ. Լսող լինել. անսալ. մտիկ ընել.

Լինել ունկնդիր ամենայն հրամանաց նորա, եւ ականջալուր լինել ամենայն լուսաւոր վարդապետութեան նորա. (Ուռհ.։)