va.

to spoil, to corrupt, to adulterate, to taint, to impair, to disorder, to discompose, to vitiate.

ն.

Այլայլել, աղարտել, եւ աւերել, տկարացուցանել. անպիտան կամ խոտան կացուցանել. ապականել. եղծանել. խանգարել. անշքացուցանել. աւրել, փճացնել. պօզմագ. պերպատ էթմէք.

Եկն Աբրահամու աստուածպաշտութիւնն, եւ աղաւաղեաց զայն (զհեթանոսութիւն). (Եզնիկ.։)

Զի զեկեղեցւոյն փառս աղաւաղեսցեն։ Զի զփառսն աղաւաղել մարթասցեն զՈրդւոյն Աստուծոյ. (Եղիշ. ՟Բ։ Ոսկ. յհ.։)

Աղաւաղեսցե՞ս զքաղցրութեանդ բարեշնորհ ծաղիկդ։ Մանրագորս աղաւաղեալ. (Նար. ՟Բ. ՟Կ՟Է։)

Ոչ ժամանակք աղաւաղեն զնա, եւ ոչ երկայնութիւնք աւուրց. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Ա։)

Ոչ աղաւաղել (կամ աղարտել) զնոցայն. (Տօնակ.։)

Զի մի՛ ի հակառակութենէն բարետոհմութիւնն աղաւաղեսցի. (Լմբ. ատ.։)

Եւ աղարտել, որպէս անարգել. արհամարհել, խոտել. մերժել. խօրլամագ.

Զերկնաւոր փրկութիւնն աղաւաղես եւ անարգես. (Եղիշ. ՟Բ։)

Ոչ հաւանեալ աղաւաղել կամ փոխանակել զերկնաւոր կենացն զփրկութիւն ընդ անգիւտ կորստեանն. (Յհ. կթ.։)

Յանդնդային աղաւաղեալ խորխորատ. իմա՛ խարդաւանեալ։ (ՃՃ.)

Կամ կասեցուցանել. լքուցանել. տալ յանգիլ եւ յետնիլ. որ է ըստ յն. λήγω իբր լքանիլ. desino, finem facio.

Ոչ աղաւաղէր զինքն ի յուսոյ երկնաւոր փրկութեանն. (Յհ. կթ.։)

Ոչ երբէք աղաւաղեալ յանկեալ լինի փութո՛վ եկելոցն բազմութիւն. (Նիւս. թէոդոր.։)