hy    |   fr

Աղճատիչ

adj. s.

loquacious, chattering, prating;
putting into disorder, that spoils, ruinous, that causes the loss of reputation.

adj.

իբր Նախատիչ. թշնամանիչ. գորովիչ.

Անդ՝ կրիցն լիցուք մի՛ աղճատիչք, այլ ցաւակիցք. (Լմբ. ատ.։)