adj.

worst, very bad;
very wicked, very malicious, execrable, abominable.

adj.

παμπόνηρος, πάγκακος, παγχάλεπος. pessimus, omnino malus, plane improbus, malignus, molestus Կարի չար (ոք կամ իմն). լի չարութեամբ, եւ առիթ ամենայն չարեաց. վնասակար. դաժան. դժնդակ. գէշին գէշը. գայէթ քէօթիւ. փէք ֆէնա՝ զալըմ. քէմրէք.

Ղազարոս՝ արդար, իսկ մեծատունն՝ մեղաւոր եւ ամենաչար. (Ոսկ. ղկ.։)

Ամենաչար դեւքն. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Տե՛ս զամենաչարն՝ թէ զի՛նչ ասէր. (Լմբ. ատեն.։)

Զամենաչար գայլն՝ որ սովոր էր բեկանել զմոլորեալ ոչխարն. (Ոսկիփոր.։)

Զկապիկս անապատական եւ ամենաչար՝ ուսուցանեն. (Եզնիկ.։)

Վարք ամենաչար։ Ամենաչար խորամանկութիւն. (Յճխ.։)

Ամենաչար արծաթսիրութիւն, կամ խորհուրդք, կամ տաժանմունք. (Կիւրղ. կուս.։ Ածաբ. ժղ.։)

Ամենաչար խարդախանք, կամ վատաբախտութիւն, ունակութիւնք, աղէտք, տեղի. (Պիտ.։)

Ամենաչար խափանումն. (Նար.։)