ձ.

ԱՅԼԱԳՈՒՆԵՄ ԱՅԼԱԳՈՒՆԻՄ Այլագոյն լինել. յայլ գոյն կամ ի կերպարան փոխիլ. այլակերպիլ. այլայլիլ. փոփոխիլ. յեղաշրջիլ. փոխուիլ, ուրիշ կերպ ըլլալ. թէպտիլ օլմագ. ἁλλοιόομαι, μεταπίπτω. mutor, immutor, degenero

Մարմին իմ այլագունեաց յիւղոյ։ Այլագունեաց արծաթն սպիտակ։ Այլագունեալ իցէ նշանն ի մորթն. (Սղ. ՃԸ. 24։ Ողբ. ՟Դ. 1։ Ղեւտ. ԺԳ. 7։)

Աստեղք նուաղեցան, օրն այլագունեաց. (Ոսկ. համբ.։)

Երիկամունք իմ այլագունեցան։ Վարտիք նոցա ոչ այլագունեցան. (Սղ. ՀԲ. 21։ Դան. ՟Գ. 94։)

Մարդն մահկանացութեամբ այլագունեցաւ. (Կամրջ.։)

Ոչ թէ ինքն ի կերպարանս ինչ այլագունեալ անձրեւն՝ յերկնից բաժանեալ իջանէ. (Կոչ. ԺԴ։)

Եւ ձեւանալ. կերպարանիլ.

Այլագունեալ առաջի նորա (Դաւիթ), որպէս թէ ի Սաւուղայ պատգամաւոր է առաքեալ. (Լմբ. պտրգ. (հայի ի Սղ. ԼԳ. ուր եւ Վրդն.)

Այլագունեաց զբանս իւր։