freedom, state of any thing free from obstacle or hinderance.
Անարգել եւ անխափան գոլն. եւ յարձակումն բնութեան. բուռն դիմեցումն. որպէս ἁκώλυτον, non impeditumessse, ὀρμή impetus
Անկարելի գոլ յաղագս յորձանիցս անարգելութեան. (Պիտ.։)
Ի վեր քան զմտաց անարգելութիւն յարաձգեալ ամենայն ուրեք. (Նար. ՀԵ։)
Ապա եթէ զիւր անարգելութեանն զհետ երթայցէ, եւ զհաճոյսն իւր արասցէ, մեծ քան զուղղութիւնն են յանցանքն. (Բրս. ճգն.։ եւ Մաշտ. հին.։)
Անարգելութեամբ յաստուածայինսն բարեկրութիւնս վերաբերեալ. (Դիոն. երկն. ՟Ը։)
Իբր անարգելաւորութիւն. անժուժկալութիւն. անառակութիւն. որ եւ անխառնութիւն. ἁκρασία, τὸ ἁκρατές, incontinentia, impotentia, lascivia, անզըսպութիւն, ինքը զինքը մեղքէն չբռնելը. զապթսըզլըգ.
Դժուար առ ի բժշկութիւն՝ չար մարմնոց եւ ոգւոց՝ անարգելութիւն։ Մանկաբարոյ անարգելութեամբ լի. (Փիլ.։)
Ողջախոհութիւնն՝ ի բաց խլեալ էր, եւ անարգելութիւնն ոռոգանայր. (Ոսկ.։)
Անբանից անարգելութեան նմանեցան. (Մխ. երեմ.։)
Իջանելով յանասնականն անարգելութիւն. (Պիտ.։)
Ախտից անարգելութիւն, եւ առ հեշտութիւնսն անչափութիւն. (Նիւս. կուս.։)
Ժպտումն հանդարտագոյն, զանարգելութիւն ծաղու ողջախոհացուցանելով. (Առ որս. ԺԳ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անարգելութիւն | անարգելութիւնք |
| accusatif | անարգելութիւն | անարգելութիւնս |
| génitif | անարգելութեան | անարգելութեանց |
| locatif | անարգելութեան | անարգելութիւնս |
| datif | անարգելութեան | անարգելութեանց |
| ablatif | անարգելութենէ | անարգելութեանց |
| instrumental | անարգելութեամբ | անարգելութեամբք |