adj.

unsuccessful, unsatisfied.

adj.

ԱՆԳԱՄԱԳԻՏ ԱՆԳԱՄԱԳԻՒՏ. Ուր չիցէ մարթ գամագիտ լինել, կամ կռիւ ոտից գտանել. անըմբռնելի. անձեռնհաս.

Տուեալ պատերազմ ընդ քաղաքին զտարի մի, անգամագիտ լինելով դառնայ. (Արծր. ՟Դ. 1։)

Նաեւ տէրունեան դրոշմն, զի անգամագիտ լիցի գողոց. (Լծ. ածաբ.։)

Անգամագիւտ էր Յոբ ի չարէն խնամօքն Աստուծոյ. (Տօնակ.։)

Անգամագիւտ պատառօղ նորա ժանեաց ի բնաւիցն կացեր արկածից. (Կկեւռ. աղ։)