adj.

that does not disgust;
— լինել, not to disgust.

adj.

Որ ոչն գարշի. չի գանօղ. իքրահ էթմէզ.

Առատ, անգարշ։ Զյանցաւորս անգարշ կամօք ընկալեալ Քրիստոսի. (Լմբ. սղ.։)

Աղաչէր զնա, զի անգարշ լիցի գալ եւ ապրեցուցանել զծառայն նորա. (Եփր. համաբ.։)

Որ չէ գարշելի. չիգանելու. իքրահ օլունմազ.

Բանական անգարշ արեամբ՝ հանել ի սեղան, կամ շաղախեալ. (Տօնակ.։ Վրդն. քրզ.։)

ԱՆԳԱՐՇ ըստ ՟Բ նշ.

Ի հրեշտակաց փառամատոյց պատմուճանաւ զարդարեալ անգարշ որդեա՛կ իմ վաչէ աղուանից արքայ. (Գիւտ թղթ. առ վաչէ։)