s.

disorder, confusion, irregularity;
inordinateness, intemperance, excess, immoderation.

s.

Անկարգ ինչ. եւ խոտորումն ի կարգէ. անտեղութիւն. խառնակութիւն. ցոփութիւն. (յն. պէսպէս). եօլսուզլուգ. օրանսըզլըգ.

Զանկարգութիւնս տեսանել Տէր ոչ կամի։ Ի նոյն անկարգութեան զեղխութիւն։ Որ զԱստուծոյ մերոյ շնորհսն դարձուցին յանկարգութիւն. (Յոբ. ՟Լ՟Ե. 13։ ՟Ա. Պետ. ՟Դ. 4։ Յուդ. 4։)

Հետեւեալ լինի զեղխութեան անկարգութիւն, անպատկառութիւն. (Արիստ. առաք.։)

Յանդգնել առ բանն՝ անկարգութեան նշանակ. (Բրս. հց.։)

Ի միասին կապէ կարգ, եւ լուծանէ յանկարգութիւն. (Առ որս ՟Ժ՟Բ։)

Պարտ էր կարգ ինչ ցուցանել, եւ ոչ անկարգութիւն։ Որ անհաւատն է, եւ լի անկարգութեամբ. (Եզնիկ.։)

Ի ծանր իրս անկարգութիւն բազմացեալ. (Յհ. իմ. ատ.։)

Միոյն անկարգութեամբ ամենայն կարգակիցք նորա անգոսնեսցին. (Շ. ընդհ.։)

Մրրկաց անկարգութիւն. (Ճ. ՟Թ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անկարգութիւն անկարգութիւնք
accusatif անկարգութիւն անկարգութիւնս
génitif անկարգութեան անկարգութեանց
locatif անկարգութեան անկարգութիւնս
datif անկարգութեան անկարգութեանց
ablatif անկարգութենէ անկարգութեանց
instrumental անկարգութեամբ անկարգութեամբք