adj.

not carved, unpolished, rough.

adj.

Ոչ կոփեալ. անտաշ. եւ դժուարին ի կոփել. չտաշած, չկոկած, ձեռք չիդպուցած, ամբողջ. պիւթիւն՝ էնտամըյլա.

Ամենայն ի քարանց պատուականաց, չափով յանկոփից (յն. այլազգ է)։ Առնեն վէմս անկոփս ըստ օրինացն (յն. ամբողջ). (՟Գ. Թագ. ՟Է. 9։ ՟Ա. Մակ. ՟Դ. 47։)

Ի գլխոյ լեռնէն առեալ վէմս անկոփս՝ յաղթս. (Ագաթ.։)

Զկարծրութիւն անկոփ վիմացն՝ սխրալի կոփեալ. (Մագ. ՟Ժ՟Գ։ Իսկ Մագ. ՟Ծ՟Ը.)

Անկոփ բան կատակական. իբր անհարթ. անշուք։