s.

folly, imprudence;
insipidity, dulness.

s.

ἁσυνεσία, ἁπαιδευσία, ἁλογία. imperitia, inscitia. Անհանճարն գոլ. անմտութիւն. տգիտութիւն. մոլորութիւն. անզգայութիւն. անխելքութիւն. ագըլսըզլըգ.

Բա՛բէ անհանճարութեանն. (Պրպմ.։)

Են անհանճարութեամբ իմաստունք՝ քան եթէ յաղագս իմաստութեանն անհանճարք. (Ածաբ. աղք.։)

Զի՞նչ քան զայն անհանճարութիւն տգեղագոյն կայցէ։ Յայնպիսի անհանճարութիւնս (յն. յանզգայութիւն) հասաք, մինչ՝ եւ յանիրաւութենէն չտալ. (Ոսկ. մտթ.։)

Զբողջախոհութեան անհանճարութիւն. (Արծր. ՟Դ. 11։)

Անհանճարութիւն՝ կարծիք կապեալ ընդ ստութիւն. (Լմբ. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անհանճարութիւն անհանճարութիւնք
accusatif անհանճարութիւն անհանճարութիւնս
génitif անհանճարութեան անհանճարութեանց
locatif անհանճարութեան անհանճարութիւնս
datif անհանճարութեան անհանճարութեանց
ablatif անհանճարութենէ անհանճարութեանց
instrumental անհանճարութեամբ անհանճարութեամբք