cf. ԱՆՁՆԱՀԱՃՈՒԹԻՒՆ.
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անձնհաճութիւն | անձնհաճութիւնք |
accusatif | անձնհաճութիւն | անձնհաճութիւնս |
génitif | անձնհաճութեան | անձնհաճութեանց |
locatif | անձնհաճութեան | անձնհաճութիւնս |
datif | անձնհաճութեան | անձնհաճութեանց |
ablatif | անձնհաճութենէ | անձնհաճութեանց |
instrumental | անձնհաճութեամբ | անձնհաճութեամբք |