adj. adv.

that fasts, fasting;
without eating.

adj.

ἅγευστος. impastus, jejunus, qui non gustavit. Որ ոչ ճաշակէ. անսուաղ. անմասն ի ճաշակաց մարմնոյ կամ հոգւոյ.

Անճաշակ լինելով՝ զճաշակաց պտղոյն քաւեալ զպարտիս։ Որ անճաշակ լինելով զբազմաժամակեայ աւուրբք. (Շար.։)

Ի փափուկ կերակրոց անճաշակ լինիմք յաւուրս պահոց. (Սիսիան.։)

Յերկնային բարեացն անճաշակք։ Անճաշակ հոգեւորական իմաստից. (Սարգ.։)

Անճաշակ ի բարեացն վայելմանէ։ Ի կէս աւուրցն ելանեն ի կենցաղոյս՝ անճաշակք ի ծերութենէ. (Պիտ.։)

cf. ԱՆՃԱՇԱԿԵԼԻ.