cf. Անյեղ.

adj. adv.

ԱՆՅԵՂԱՓՈԽ ԱՆՅԵՂԱՓՈԽԵԼԻ Անյեղ. անփոփոխ.

Մանկութիւն, պարզութիւն անյեղափոխ՝ զոր ունէր ադամ. (Կլիմաք.։)

Անյեղափոխ յառաջ բերէ բնութեանն զօրութիւն. (Մագ. ՟Ծ՟Է։)

Անյեղափոխ է ունակացեալ. (Սանահն.։)

Բանակետղ ընկալցի անյեղափոխելի. (Մագ. լ։)

Անյեղափոխելի պատուիրանք, կամ կիրք. (Մաքր. նշ. եկեղ։) (Պիտ.։)