adj.

indubitable, certain;

adv.

without doubt, without difficulty.

adj.

Ուր չկայցէ տարակոյս. անյերկուանալի. աներկբայ. հաւաստի. շիւպհէսիզ.

Անտարակոյս վստահութիւն, կամ գիւտ. (Նար. ՟Գ. ՟Լ՟Գ։)

Անտարակոյս մտածութիւն. (Պիտ.։)

Եւ Անվտանգ. անքոյթ. ապահով. անկասկած. էմին, թէսքին.

Յանտարակոյսն յարկ հրաւիրեաց։ Անտարակոյս ճանապարհորդութեամբ անարատ առ քեզ հետեւել. (Նար. մծբ.։)

adv.

cf. անտարակուսաբար.