s.

inscrutability;
want of examination.

s.

τὸ ἁνεξιχνίαστον. invetigabile esse, inscrutinabilitas. Անքննելի եւ անհետազօտելի գոլն. անհաս խորութիւն եւ գաղտնիք.

Առ նորա անքննութիւնն ընծայութիւն անգիտութեան մատուցանելի է. (Եզնիկ.։)

Իսկութիւն անքննութեան։ Ամպոբ անքննութեան ծածկեցաւ։ Որ փառաւորեալն է անքննութեամբ։ Պաշտեցեալ ի յանքննութենէ. (Նար.։)

Զանբաւութիւն եւ զանքննութիւն ահագին խորոց. (Նար. յովէդ.։)

Անհակառակութիւն, կամ անհակառակ.

Եղբարք ասեմ զբովանդակ հայոց զլրումն, առ ի յայտնել ընդ մեզ անկռիւս եւ անքննութիւնս. (Ման. առ գր. տղ.։)

τὸ ἁνεπίσκεπτον. non explorare. Չքննելն. անխորհրդութիւն. աննկատողութիւն.

Զորս հաստատել յանդգնութիւն է, եւ անքննութիւն. (Նիւս. երգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անքննութիւն անքննութիւնք
accusatif անքննութիւն անքննութիւնս
génitif անքննութեան անքննութեանց
locatif անքննութեան անքննութիւնս
datif անքննութեան անքննութեանց
ablatif անքննութենէ անքննութեանց
instrumental անքննութեամբ անքննութեամբք