adj.

that causes a country to nourish;
blooming, in bloom.

adj.

Շինութիւն գործօղ աշխարհի. խնամակալ հայրենի երկրի. աշխարքը՝ երկիրը շէն պահօղ.

Այր քաղցր եւ աշխարհաշէն։ Լաւածանօթս եւ աշխարհաշէնս. (Փարպ.։)

Աշխարհաշէնն խոսրով. (Բուզ. ՟Գ. 11։)

Աշխարհաշէն ըստ մերոյն արամայ. (Մագ. ՟Ժ՟Դ։)

Որ եղեւ այր աշխարհաշէն, առատամիտ եւ բարեգործ. (Յիշատ.։)

Եւ իբր Աշխարհաշինական. կենցաղօգուտ.

Աշխարհաշէն հոգաբարձութեամբ։

Ըստ աշխարհաշէն խնամակալութեան. (Արծր. ՟Ա. 11։)

Կայր նըկանակ մի գեղապանծ (լուսինն), աշխարհաշէն փռան (յարեգակնէ) եփած. ի յեփողէն իւրմէ խոռած, եւ ի նմանէ դարձեալ լըցած. (Շ. յառակս.։)

զաստուծոյ ասի՝ իբր Արարիչ աշխարհի. արարչագործ.

Երկնակազմն եւ աշխարհաշէն ձեռամբն բեւեռեսցէ զամենեսեան յերկեղն իւր եւ ի սէր. (Տօնակ.։)

ԱՇԽԱՐՀԱՇԷՆ ոպէս ի բոլոր աշխարհէ շինեալ, կամ եղեալ ընդ պատրուակաւ աշխարհաշիութեան.

Յետ կործանման աշխարհաշէն աշտարակին, եւ խառնաբնդոր լեզուացն. (Կաղանկտ.։)