adj.

insolent, pert, bold, audacious;

adv.

—ս, insolently, pertly.

adj.

Որպէս թէ կա՛մ անառ յումեքէ, Չառօղ զխրատ. անողոքելի. անամոքելի. անհամբոյր. խիստ. վայրագ. կամ մանաւանդ՝ ի հյ. ապ, եւ ի թ. առ. այսինքն ամօթ. որպէս թ. առսըզ. յորմէ եւ Անառակ. այսինքն Անամաչ, անամօթ, լիրբ, յանդուգն, ժպիրհ. անմարդի. անզգամ. անզգայ. որպէս եւ յն. ἁπαίσχυντος. imprudens եւ ἁναίσθητος, insensatus, desipiens

Առ ի խնուլ զբերանս այնոցիկ՝ որք ապառումք էին։ Զապառում լեզուս նոցա արգելոյր։ Անուն կայիափա. ապառում, խիստ եւ յանդուգն էր սաքան զայլսն ամենայն։ Ոչ կարէր ուրանալ, թէ եւ յոյժ ապառում էր. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 36։ ՟Բ. 19. եւ 17։)

Ապառումն եւ գազանայինն։ Անողորմ եւ ապառումն. (Շ. մտթ.։)

Ապառում գոլով՝ ոչ խոնարհի առ եղբայրն. (Սարգ. յկ. ՟Է։)

Ապառում մարդիկ. (Լմբ. պտրգ.։)

Ապառում դժնդակս ի հեզութիւնն։ Ներհակս ինձ զօրացուցի ապառումս։ Եթէ ապառում (տեսից), կսկծման (ակն ունիմ)։ Ապառում հրապարակիչ. (Նար. ՟Ժ՟Ա. ՟Ի՟Ա. ՟Ի՟Գ. ՟Ձ՟Ը։)

Վաժառողն յոյժ ապառումն եւ տմարդի. (Լաստ. ՟Ժ։)

Կամ իբր Անկարգ. տարապայման. սաստիկ.

Ապառում ըմպողաց հիքութեան պատճառ։ Տաժանելի եւ ապառո՛ւմ չար. (Պիտ.։)

Բանս յանդիմանութեան եւ լուտացող ապառում խռովութիւն. (Յհ. կթ.։)

Մալեալ կակղէ զջերմութիւն՝ օդոյս հաւանութեամբ, եւ զապառում պնդութեան (կամ զապառումն բրտութեան) հրոյն եռանդմամբ. իմա՛, զսաստիկ ցրտութիւն օդոյն մեղմէ ջերմութեամբ։ (Եղիշ. ՟Բ.)

adv.

ԱՊԱՌՈՒՄՍ. Յանդգնաբար. տմարդութեամբ.

Կենդանի ձայնիդ քո գթած, ապառումս պատասխանեցի. (Նար. ՟Կ՟Դ։)

Մի՛ ոք բարբառոյ նոցա ապառումս պատասխանեսցէ. (Լմբ. ատեն.։)