adj.

cf. Առակական.

adj.

παραβολικός, αἱνιγματώδης. parabolicus, aenigmaticus. Առակական. ուր կայցէ առակ կամ օրինակ ինչ. խորհրդաւոր։ նմանաբանական. այլաբանական.

Ի ձեռն առակաւոր նշանացս այսոցիկ յայտնութիւնք ճառիցդ որ լինին. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Առակաւոր բան. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 33. ստէպ։ Խոր. հռիփս.։ Նար. ՟Լ՟Թ։)

Առակաւոր բանաստեղծութիւն, կամ զոհք. (Նար. ՟Ղ՟Գ. եւ Նար. խչ.։)

իբր Առակ եւ զրոյց եղեալ. խայտառակ. կամ անկեալ ընդ վատանութեամբ եւ մեղադրանօք.

Յա՛նձն առ ասեն եւ դու լինել վասն մեր առակաւորս նզովս. (Փարպ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif առակաւոր առակաւորք
accusatif առակաւոր առակաւորս
génitif առակաւորի առակաւորաց
locatif առակաւորի առակաւորս
datif առակաւորի առակաւորաց
ablatif առակաւորէ առակաւորաց
instrumental առակաւորաւ առակաւորաւք