adv.

before;
զառաջեօք անկանել, to go to meet (a person), to advance before (the enemy).

ԱՌԱՋԵՒ ԶԱՌԱՋԵՒ. cf. ԱՌԱՋԵԱՒ, ԶԱՌԱՋԵԱՒ.

Ետ ածել զարշակ արքայ հայոց զառաջեւ իւրով. (Բուզ. ՟Դ. 54։)

s.

ԱՌԱՋԵՒՔ, ջեւս. գ. Եղեալքն առաջեաւ կամ զառաջեաւ։ արջեւինները.

Յորժամ լինիցի ծագումն (արեւու), զառաջեւսն խանձելով. (Շիր.։)

ԶԱՌԱՋԵՕՔ ԱՆԿԱՆԻՄ. իբր Ընդ առաջ ելանել եւ պատահել.

Ապա զառաջեօք անկանէր վասակ իւրով հայաստան գնդաւն, հարկանէր զզօրսն ամենայն պարսից. (Բուզ. ՟Դ. 39։)