adj.

temporal, perishable;
provisional.

adj.

πρόσκαιρος, ὀ ἑν τῷ παρόντι. temporarius, temporalis, quod in praesens est. Որ ինչ է առ ժամանակ մի եւեթ. ժամանակաւոր. ներկայական. անցաւոր. եղծանելի. ներկայ, անցնօղ.

Առժամանակեայ ուրախութիւն, կամ մահ, կամ կայսր. (Փարպ. Յհ. կթ.։ ՃՃ.։)

Ի կենաց ի բաց բարձեալ յառժամանակեայց. զի երանելի յուսոյն արժանաւոր լիցի. (Բրս. յուդիտ.։)

Զերեսին ունի ժամանակս. զանցեալն եւ զառժամանակէին եւ զապառնոյն. (Եփր. յաւետար.։)

Արբ զառժամանակեայ նախատինս որպէս ջուր կենդանի. (Կլիմաք.։)

Առժամանակէիւ նորին չարութեամբ. (Սարկ. լուս.։)

Բարգաւանաց ժամանակէիս, եւ գովութեան՝ որ յետոյ. (Փիլ. իմաստն.։)

Առժամանակէիւքս արարեալք. (Ածաբ. ժղ.։)

Մի՛ զարհուրեսցուք յառժամանակէիցս երկիւղէ. (ՃՃ.։)

Դատեն զնա յառժամանակէիս խաւարաւ եւ տարտարոսիւ. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Դ։)

Եցոյց մեզ զիմաստութիւն ճշմարիտ կենացն, եւ առժամանակէիս ունայնութեան. (Լմբ. սղ.։)

Մերթ որպէս Առժամագիւտ. նորագիւտ.

Իրքս՝ որ այժմ գործեցան՝ չեն առժամանակեայ ինչ, այլ ի վաղուց հետէ. (Ոսկ. գաղ.։) cf. ԱՌԺԱՄԱՅՆ.