adj.

whisperer;
informer, accuser, denunciator.

adj.

Որ ճառէ յունկն այլոյ. քսու. փասքուս. բանսարկու. անկաճնիվար քսքսացօղ.

Որ շոգմոգն է եւ առունկնճառ։ Որ տրտնջող է, կամ առունկնճառ, եւ չարախօս. (Սարգ. յկ. ՟Է. եւ Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ղ։)

Սիրէ զառունկնճառս եւ զայս մատնիչս. (Վահր. յայտն.։)

ԱՌՈՒՆԿՆՃԱՌ. Քսութիւն. շոգմոգութիւն. հծծումն բանսարկուաց.

Քսփուս, եւ առունկնճառք, որով արտաքս ձգեաց օձն զեւայ ի դրախտէն. (Վրփ. հց. ձ։)