given, transmitted or taught by God.
θεοπαράδοτος a deo vel divinitus traditus ՅԱստւոծոյ աւանդեալ. աստուածատուր.
Աստուածաւանդ կրօն, կամ գործ, կրթութիւն, պատուիրան, կանոն, աւետարան։ Զպատգամսն աստուածաւանդս. (Յհ. իմ. պաւլ. եւ եկ։ Նար. ՟Ղ՟Բ։ Խոսրովիկ.։ Լմբ. հանգ.։)
Ոչ է օրէն աստուածաւանդից կարգաց փոխիլ։ Աստուածաւանդքն ասացեալք (այսինքն աստուածաշունչ գիրք)։ Ի յաստուածաւանդիցն ասացելոց. (Դիոն.։)