s.

stain, contamination;
vice, defect, imperfection;
deficiency.

s.

Ունելն զարատս. արատաւորն գոլ ի կարգի իմիք.

Այս է առաւելութիւն արատաւորութեան իւրեանց. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արատաւորութիւն արատաւորութիւնք
accusatif արատաւորութիւն արատաւորութիւնս
génitif արատաւորութեան արատաւորութեանց
locatif արատաւորութեան արատաւորութիւնս
datif արատաւորութեան արատաւորութեանց
ablatif արատաւորութենէ արատաւորութեանց
instrumental արատաւորութեամբ արատաւորութեամբք