adj.

encloistered, arrested, enclosed, detained, imprisoned.

adj.

κατάκλειστος, ἑγκεκλεισμένος inclusus, καθειρχθείς detentus Արգելեալ փակեալ ուրեք՝ ակամայ, եւ կամայ.

Որ արգելականս պահէին զորդիսն քո. Պանդուխտ եւ արգելական։ Արգելականք ի կուսաստանաց անտի ի դրունս ընթանային. (Իմ. ՟Ժ՟Ը 4։ Ես. ՟Խ՟Թ 21։ ՟Բ. Մակ. ՟Գ 19։)

Արգելականք բերդին քակեալ ի միաբանութենէ ուխտին. (Արծր. ՟Գ 2։)

Սովական եւ արգելականք լեալ էին (առիւծքն դանիէլի) ի սովորութենէ կերակրոցն իւրեանց. (Ոսկ. պհ. Ոսկ. նին.։)

Աւերեաց զդժոխս, եւ զորոց անդ արգելականացն հոգւոց արձակեալ բազմութիւն՝ յարեաւ երեքօրեայ. (Պրպմ. ՟Լ՟Դ։)

Պահապանքն հոգւոցն արգելականաց. (Եզնիկ.։)

Որ իջեր կամաւ ի տարտարոսն ներքին արգելականանց բանտի. (Նար. էժէզ։)

Ի տե՛ս հիւանդաց եւ արգելականաց. (Խոսր.։)

Ի տեսանել զքեզ՝ կա՛մ մեռանիս, կամ արգելական առնէ. (՟Բ։)

Միայնացեալն ի խցի. անապատաւոր. որ եւ ԱՐԳԵԼԱՒՈՐ.

Այնպէս արգելական էր, մինչ զի եւ յեկեղեցին ոչ ելանէր. (Վրք. հց. ՟Ե։)

Սպասաւորեալ հպատակէր ուրեմն (ումեմն) արգելականի. (Վրք. հց. ձ։)

Գունդս վանականաց, անձաւտմուտս եւ արգելականս բնակեցուցեալ. (Կորիւն.։)

Եւ Որ ինչ անկ է միայնակեցաց. Ճգնաւորական. ժուժկալակաեն.

Որպէս զի արտաքսեսցէ յարգելական խցէն. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Ի բաց գնացեալ արգելական կրօնաւորութեան, եւ ախտից ի վերայ հասեալ, զհետ ի ներքս անկանի անարգելաւորութիւն. (Փիլ. լին.։)