va.

to make with art or cunning;
to invent, to affect, to pry into.

ն.

τεχνάω, ἑπιτεχνίζω, τεκνιτεύω, τεκταίνω artificiosa fabricor, arte molior, commentior որ եւ ԱՐՈՒԵՍՏԱԳՈՐԾԵԼ. Ըստ արուեստի շինել, յօրինել, կազմել, ճարտարապետել, յարմարել.

Խորհրդով զաշխարհս արուեստակեաց. (Աթ. ՟Ը։)

Ոչինչ ոտիցն արուեստակեաց, այլ է զարդ իսրայէլեան ոտիցն մերկ գոլն. (Նիւս. երգ.։)

Խորանն Մովսեսի, զոր հրամանաւն Աստուծոյ արուեստակեցին բերսէլիէլ եւ եղաբ. (Ոսկիփոր.։)

Որ են արուեստակեալ յԱստուծոյ ամենայն էակքս սեռիւք եւ տեսակօք. (Երզն. քեր.։)

Զըստ արուին եւ իգի զանազանութիւնն Աստուած արուեստակէ. (Նիւս. կազմ. ՟Ժ՟Թ։)

Այլ իմն արուեստակելով դարձեալ իբրու մեծ հմտութեամբ։ Նկարագրութեանցն՝ զոր տեսի ճշմարտագոյնս արուեստակեալս։ Շինողացն բազմութիւն, որք արուեստակելով երագապէս. (Պիտ.։)

Եւ Ճարտարել. հայթայթել. հնարել. ջանալ. պատճառել. կցկցել. յօդել նենգաւ. մեքենայել.

Ի բացեայ ի պարսպէսն զմարտակցութիւն արուեստակեն. (Լմբ. սղ.։)

Ոչ կարէ յայտնապէս կռապաշտութեամբն խաբել, ի պատճառս որդւոյն արուեստակէ զնոյն առնել. (Սարգ. յկ. ՟Բ։)

Ինքն ասէ արուեստակեաց ՟ռի. (Նանայ.։)

Առ խաբէութիւն պատրանւ լսելեաց գեղեցիկ արուեստակեալ ստեղծուածս ի միասին անկեալ։ Զարական բնութիւնն հնարիւք իմն արուեստակեն յիգութիւն փոխել։ Այլ զայն առ դաւանացն պատրումն արուեստակէ. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ սամփս։)

Աստանօր (սատանայ) յայտնապէս արուեստակէ. (Ածաբ. մկրտ.։)

Աւազակաբար ի խնդիրս անկանէր, թէ որպէս արուեստակեսցէ հանցէ զգանձն պատուական. (Վրք. ոսկ.։)