adj. gr.

collective.

adj.

ԲԱԳՁԱՁԱԿԱՆ կամ ԲԱԿՁԱՁԱԿԱՆ. Պարունակական. բովանդակիչ. բոլորական. հանրական. եւ Հաւաքական. կամ ըստ Հին բռ. Շրջաբերական. որ շուրջ առնու. περιληπτικός comprehensivus, συλληπτικός collectivus

Բակձաձական իմն ձայնիվ զամենայն միանգամայն առ հասարակ առեալ. (Նիւս. կազմ.։)

Աստուած բագձաձական գիտութեամբն գիտելով զկամս նոցա՝ յայն հաստատեաց. (Քեր. քերթ.։)

Բագձաձական՝ առաքինութեանցն անչափութեան. (Սկեւռ. լմբ.։)

Իսկ բագձաձականն՝ պարագայ շրջաւորութեամբն ներփակ առեալ ըստ իրին. (Անան. եկեղ։)

Բաժանական է միշտ իւրաքանչիւրն, եւ բագձաձական եւ եզարար՝ հասարակն. (Պորփ.։)

Բակձաձական (անուն) է, որ եզական թուով բազում՝ ինչ ցուցանէ. ո՛րգոն, տոհմ, պար, ամբոխ, հոյլ. (Թր. քեր.։)

Բագձաձական լսի բացառականն, որ եզական թուով եւ միաւոր անուամբ զբազումս նշանակէ. որպէս Տոհմ, պար, հոյլ, ջոկ, գրոհ, գեհ, անդեայ, պառակ, երամ, կոյտ, գումար, խումբ. (Երզն. քեր.։)