consonance.
συμφωνία consonantia, concertus, consensus Ձայնակցութիւն. միաձայնութիւն. յարմարութիւն. եւ միաբանութիւն ձայնից արուեստականաց.
Լսօղ լինել աղերսալի իմոցս բանից, եւ բաղաձայնութեան խրատու. (Յհ. կթ.։)
Զօրէն երաժշտական գործւոյ յարմարել առ մի եւ նոյն բաղաձայնութիւն եւ հնչակցութիւն կամաց առ բանս, եւ բանից առ գործս։ Յարմարական եւ նուագաւոր բաղաձայնութիւն կատարէր, եւ արդարեւ երաժշտական. (Փիլ. ել. եւ Փիլ. տեսական.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բաղաձայնութիւն | բաղաձայնութիւնք |
| accusatif | բաղաձայնութիւն | բաղաձայնութիւնս |
| génitif | բաղաձայնութեան | բաղաձայնութեանց |
| locatif | բաղաձայնութեան | բաղաձայնութիւնս |
| datif | բաղաձայնութեան | բաղաձայնութեանց |
| ablatif | բաղաձայնութենէ | բաղաձայնութեանց |
| instrumental | բաղաձայնութեամբ | բաղաձայնութեամբք |