adj.

well deserved, worthy, obliging.

adj.

εὑεργέτης benemeritus, beneficus Բարերար, երախտաւոր, որում շնորհապարտ է երախտաւորեալն.

Բարեացապարտն Թէոդոս։ Բարեացապատին Վահանայ. (Խոր. ՟Գ. 46։)

Բարեացապարտ արքայն. (Կորիւն.։)

Աստուծոյ սպասաւոր, եւ մեզ ի բարիս բարեացապարտ. (Յհ. կթ.։)

Ամանայն ուրեք բարեացապարտ զինքն ցուցանէ. (Արծր. ՟Բ. 4։)

Ամենայն բարեաց պատճառ, ամենայն բարեացապարտն Մարիամ. (Ճ. ՟Գ.։)