adj. s.

Ի բառէս Բարեք, իբրու բարւոք կամ բարւոքիկ. ըստ յն. պայծառ. պայծառագոյն. λαμπρότερος աղէկուկ, լաւկեկ, կոկիկ.

Եթէ ոք ի քահանայից հանդերձիկ ինչ բարեքիկ ագանիցի. (Ոսկ. փիլիպ.։)

Եւ զայր վարդապետ՝ եթէ տեսանեն՝ որ ի կերակրիկ ինչ մտաբերիցէ, եւ բարեքիկ հանդերձիկ ագանիցի ... բամբասեն. (Սարգ. յուդ. ՟Բ. ըստ ձ։)