adj. adv.

Նոյն ընդ պնդեալ բեւեռօք.

Տախտակամած ... բեւեռապինդ ... երկաթադամ տապան գործե. (Ագաթ.։)

Հոնն վառեալ էր բեւեռապինդ սաղաւարտովն զահագին գլուխն. (Կաղանկտ.։)

Բեւեռապինդ ամրացուցանել. (Ասող. ՟Գ. 11։)

Բեւեռապինդ հեզուսմամբ. (Վրդն. ծն.։)