natural, innate, original, proper, radical, native, natural, indigenous;
— քաղաքակցութիւն, state of a native;
—ք, aborigines.
ἵδιος proprius եւ այլն. որ եւ ԲՆԻ. Բուն. բնաւոր. հարազատ. սեպհական. հայրենի. վաղեմի.
Զմեր բնիկ նախարարութիւնս։ Ի վերայ պահելով զբնիկ անունն արտազ։ Յիւր բնիկ աշխարհն. (Խոր. ՟Ա. 8։ ՟Բ. 49. 64։)
Բնիկ թագաւորացն։ Ըստ բնիկ կարգին։ Թողուլ զբնիկ տեղիս, կամ զժառանգութիւնն։ Բնիկ սեպհական կալուած։ Տարան ի բնիկ գիւղն։ Զբնիկ տեարսդ մի՛ կորուսանել ջանայք. (Փարպ.։)
Եւ Նախնի նահապետ՝ որպէս բուն եւ արմատ ազգի.
Յառաջ քան զգալուստ բնկին մերոյ նախնւոյն հայկայ։ Մերում իսկ բնկի նախնւոյն։ Կեցեալ բնիկք պսակաւոր արք. (Խոր. ՟Ա. 11. 20. 21։)
Եւ Բնաշխարհիկ. բուն բնակ, կամ ծագեալ հայրենեօք. երկրցի, տեղացի.
Իսկ նա զի բնիկ ի յաշխարհէն է, զամենեսեան ի յականէ ճանաչէ. (Փարպ.։)
ԲՆԻ՛Կ. Բառ ռամկական՝ իբր Բնաւ, բնաւին.
Երկու փիլիսոփոսք՝ բնիկ մերկ շրջէին. զի ամենայն ինչ ընդ գիտութեան մերկ է առաջի մեր՝ ասէին. (Մարթին.։)