that makes prisoner, that leads into slavery, captivity, that takes captive.
ԳԵՐԵՎԱՐ որ եւ ԳԵՐԷՎԱՐ, ԳԵՐԻՎԱՐ. αἱχμαλωτεύων, αἱχμαλωτεύσας
Վարօղ ի գերութիւն. (գերիչ. գերօղ.)
Եկին գերեվարք, եւ գերեցին զնոսա. (Յոբ. ՟Ա. 15։)
Եւ եղիցին գերիք՝ գերեվարք նոցա. (Ես. ՟Ժ՟Դ. 2։)
Եղեն ի հպարտութիւն գերեվարաց պատերազմողաց. (՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Թ. 25. (յն. իբր գերեվարութեանց)։)
Զգերելոցն եւ զգերեվարացն. (Վրդն. ծն.։)
ԳԵՐԵՎԱՐ ԼԻՆԵԼ. ԳԵՐԵՎԱՐԻԼ. Ի գերութիւն վարիլ. գերիլ.
Որք գերեվարք լինին յանօրինաց. (Կանոն.։)
Տեսեալ զանամօթ եւ զլրբենի բարս մատնչին գերեվար եղեալ ի սէր ընդ արծաթոյն. (Զքր. կթ.։)
Գերէվարեալ էին ի թշնամւոյն բազումք. (Գէ. ես.։)