cf. Գռոհ.

ԳՌՈՅԹ կամ ԳՌՈԹ կամ ԳՌՈՒԹ. cf. ԳՌՈԹ, եւ ԳՐՈՀ.

Գռութ սպայից յինքեանս կուտեալ։ Գռոյթ իմն ի վերայ զօրու հագարացւոցն տուեալ. (Յհ. կթ.։)

Գռոթ տուեալ յանձիւր որջարանաց. (Արծր. ՟Դ. 11։)

Գունդք հրեշտակաց ... գռոթ տուեալ ի վերուստ խուսափելով անդ հասանեն ի սպասաւորութիւն. (Կանոն.։)