vn.

to grunt;
to murmur.

չ.

ԳՐԴԱԼ. Ձայն հանել խոշոր. որպէս խանչել խոզից, խոխոջալ ջուրց.

Ունի խոզն եւ մասն եւ մասն դիւաց, զատամանց կրճտելն, եւ զգրդալն, եւ զաղբ ուտելի. (Ոսկ. ղկ.։)