cf. Դաժան.

cf. ԴԱԺԱՆ.

Փրկեսցէ ի չար եւ ի դարժան ախտէ արծաթսիրութեանն. (Զքր. կթ.։)

Ի հոտ դարժան մարմնոցն այրեցելոց. (Մխ. երեմ.։)

Դարժան թոյնք. (Լմբ. սղ.։)

Պատրեալ ի դարժան արիանոսացն. (ՃՃ.։)