confession or declaration of faith.
ὀμολογία confessio, professio Խոստովանութիւն հաւատոյ. եւ Հաստատելն բանիւ բերանոյ՝ զոր ունի ի սրտի. իգրար. Տե՛ս (՟Ա. Տիմ. ՟Զ. 12. 13։ Երեմ. ՟Խ՟Դ. 25։)
Քրիստոսաւանդ, կամ խոստովանողական դաւանութիւն։ Դաւանութեան բարեաց ուսուցիչք։ Ըստ բանի աստուածազգացիկ քում դաւանութեան։ Զհերձուածողականն խիստ դաւանութիւն. (եւ այլն. Նար.։)
Փոխարէն տրիտուր դաւանութեանն պետրոսի զորդի ի բնութենէ հօր. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դաւանութիւն | դաւանութիւնք |
| accusatif | դաւանութիւն | դաւանութիւնս |
| génitif | դաւանութեան | դաւանութեանց |
| locatif | դաւանութեան | դաւանութիւնս |
| datif | դաւանութեան | դաւանութեանց |
| ablatif | դաւանութենէ | դաւանութեանց |
| instrumental | դաւանութեամբ | դաւանութեամբք |