adj.

malignant.

adj.

որ եւ Դժնամիտ. Դժնեայ մտօք. դառնացեալ, խայտառակ. ծաղածանակ.

Յանկարծ առնել զնոսա այնպէս դժմիտս, եւ ձաղադէմս. (Փարպ.։)

Ապաշնորհենին (մակբայ). (դժմի՛տ, ձառադէ՛մ. Թր. քեր. հյ.։)

Դժմիտ դաժանին, եւ վատին եւ յոռւոյն։ Դժմիտ ասեմք զմարմնոյս սողոսկուտ բնութիւնս։ Դժմիտքն կրաբերին ի չարէն. (Երզն. քեր.։)