adj.

that dwells in hell.

adj.

Բնակեալն ի դժոխս, ի լիմպոսի, եւ ի գերեզմանի.

Տրտմեցան դժոխաբնակքն. (Ճ. ՟Գ.։)

Ընդ գերեցեալ դժոխաբնակաց վտարանդելոցն հոգւոց արգելեալ կան ի վտանգի. (Նար. ՟Ժ՟Ը։)

Դժոխաբնակ մարդկան. (Թէոդոր. խչ.։)

Վազելով շնչովն առ դժոխաբնակ մարդկան շունչսն, եւ մարմնով առ մարմնածածուկ ներքսագոյն դժոխս (գերեզմանի). (Նիւս. խոստով.։)