adj.

condescending, compliant;
gentle, easy, commodious.

adj.

εὑήκοος facile audiens, obsequiosus (իբր ներգ) Դիւրաւ լսօղ. դիւրանսաց. հլու. հեշտ մտիկ ընօղ, անկաճ դնօղ.

Յառաջին ամն դիւրալուր են։ Ընդէ՞ր ես այսպէս դիւրալուր. (Վրք. հց. ՟Բ. ՟Ժ՟Զ։)

Դիւրալուր ճշմարտութեանն. (Շ. թղթ.։)

Եւ այսպէս դիւրալուր հեթանոսք անսան կոչողին. (Իգն.։)

Իցէ թերեւս դիւրալուր իսկ, որ դժուարահաւանն է. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)

Ի պատրանսն դիւրալուր եղաք. (Լմբ. սղ.։)

Դանդաղիմ կարդալ յօգնութիւն զդիւրալուրդ. (Սկեւռ. աղ.։)

ԴԻՒՐԱԼՈՒՐ εὑήκοος qui facile auditur, εὑπαράδεκτος acceptabiis (իբր կր) Դիւրաւ լսելի. ախորժալուր. հաճոյական. ընդունելի լսելեաց. դիւրիմաց. մտիկ դնելու, ուզածը, պարզ, յստակ.

Հեշտ եւ դիւրալուր երեւին ասացուածք. (Անյաղթ պորփ.։)

Առակս խորիմացս՝ դիւրալուրս. (Ագաթ.։)

Եւ այս յոյժ դիւրալուր առնէր զբանս զայս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 38։)

Դիւրալուր զխորհուրդս աստուծոյ առնելով. (Նար. երգ.։)

Յեղաշրջեցին զնոյն ի դիւրալուր եւ յախորժակս լսողաց. (Լմբ. պտրգ.։)

Զդիւրալուրն եւ զառանց խոր բառիցն յարգեն։ Դիւրալուրք եւ համառօտք։ Պարզ են բանիւ, եւ դիւրալուր լսելեաց. (Սարգ.։)

Զլսելիս իմ (ապականեցի) ի չարս դիւրալուրս. (Եփր. խոստով.։)