adj.

that enters easily, insinuating;
— լինել, to enter easily.

adj.

Դիւրին ի մտանել. եւ Դիւրաւ մտօղ.

Դիւրամուտ, եւ դժուարելանելի. (Երզն. մտծ։ եւ Տօնակ.։)

Զի դիւրամուտ լիցի անասնոցն. (Վրդն. ծն.։)

Դիւրանցագոյն եւ դիւրամուտ առնէ. (Դիոն. երկն.։)

Դիւրամուտ զօտարածինն ի բնակութիւնս իւրեանց առնէին. (Յհ. կթ.։)

դիւրամուտ լինել. Դիւրաւ մտանել կամ մուտ գտանել.

Դիւրամուտ ի հայս լեալ արշակ մեծ։ Դիւրամուտ յաշխարհն եղեւ շապուհ. (Խոր. ՟Ա. 30։ ՟Գ. 55։)

Զի տուընջեանն դիւրամուտ առ ի յիւրմէ փորձութիւքն լինիցին. (Խոսր.։)